ایران بنیانگذار پارک در جهان

   بر طبق اسناد بسیار قوی، ایران باستان بنیانگذار طراحی و مدیریت پارک و مناطق حفاظت شده است. حفاظت از طبیعت جایگاه ویژه‏ای در تاریخ و فرهنگ ایران دارد. ایران باستان در پایه‏ گذاری تاریخ معماری سیمای سرزمین، به اروپا کمک شایانی کرده است.

   اشراف و شاهزادگان در دوران کهن، قطعاتی از جنگل‏های طبیعی را برای خود ذخیره و حفاظت می‏کردند و از این قطعات به عنوان شکارگاه استفاده می‏کردند. اولین قطعه جنگل حفاظت شده دنیا در دوره خشایارشاه بوجود آمد بدین‏گونه که خشایارشاه هنگام لشگرکشی به آسیای صغیر، از میان جنگل سرو زیبایی عبور کرد و برای جلوگیری از نابودی، حفاظت آن را به گارد سلطنتی خود سپرد و به این ترتیب اولین منطقه حفاظت شده جهان چند قرن پیش از میلاد مسیح (ع) ایجاد شد.

   همچنین درعصر ایران باستان، باغ‏هایی با عنوان "پردیس" برای تفرج عموم احداث شد. پردیس واژه‏ای سانسکریتی است که در زبان فارسی به معنای بهشت است. شایان توجه اینکه در تورات از پردیس‏های ایران باستان یاد شده است. سپاهیان عصر باستان در خاطرات سفرهای جنگی خود، هنگام گذر از مسیر پارس – چین و باختر از اینکه ایرانیان در دل بیابان، بهشت‏های زمینی آفریده‏اند با تحسین یاد کرده‏اند و پردازش طرح پردیس‏ها روی قالی‏های ایرانی، معرفی همگانی اولیه طرح پارک تلقی می‏شود.

   در دوره معاصر از مرحوم مهندس "حسین سعیدی آشتیانی" به عنوان طراح و مؤسس پارک‏های جنگلی یاد می‏شود. اولین پارک جنگلی طبیعی ایران، پارک میرزا کوچک خان، توسط آن مرحوم در سال 1343 شمسی در منطقه جنگلی هراز آمل احداث شد. وی پس از آن اولین پارک جنگلی دست کاشت ایران یعنی "پارک جنگلی خرگوش دره تهران" را در همان سال احداث کرد.

   در حال حاضر سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور، طراحی و مدیریت پارک های جنگلی طبیعی، طبیعت و دست کاشت را بر عهده دارد.

 منبع:   شریفی، مرتضی (1389)؛ پارک سازی و مدیریت پارک های جنگلی با رویکرد توسعه اکوتوریسم. انتشارات دانشگاه تهران.